Dziś, 8 kwietnia, obchodzimy w naszym Zgromadzeniu Dzień Charyzmatu oraz 183 rocznicę powrotu do Domu Ojca M. Magdaleny Frescobaldi Capponi, naszej Założycielki.
Głębokie, konkretne doświadczenie miłości Boga i Jego Miłosierdzia uczyniło M. Magdalenę wrażliwą i posłuszną Jego woli. Czuła, że jest kochana, dlatego ufała Bogu, który kocha aż do szaleństwa krzyża.
W jej życiu nie ma wydarzeń bez znaczenia. We wszystkim dostrzega Boże prowadzenie, wszystko prowadzi ją do Jego Serca.
Kiedy jesteśmy kochani, stajemy się silni, gotowi do podejmowania wysiłków, ufni, ale przede wszystkim stajemy się ludźmi zdolnymi kochać mimo wszystko i wszystko przebaczać.
W życiu każdego z nas przeszłość zawsze może stać się źródłem inspiracji, życiową lekcją, wciąż obecnym wspomnieniem. Czasem wystarczy wspomnienie zapachu chleba, żeby poczuć się jak w domu, albo melodia, czy zachód słońca..., horyzont..., słowo... I tak jak w zranionej muszli powstają perły, tak z życia pełnego prób i bolesnych doświadczeń rodzi się coś, co ma posmak Boga, co pomaga zrozumieć Jego logikę tak odległą od naszych ludzkich kalkulacji.
Tak właśnie było w życiu Marii Magdaleny. Rany, kolejno, przeradzały się w perły: młoda mężatka po śmierci trójki dzieci nie zamyka się w sobie, potrafi z oddaniem zająć się synkiem, z godnością stawić czoła okupantom we własnym domu, ochronić służbę... Szuka swojego miejsca w świecie, służy chorym, wychowuje wnuczki, opiekuje się teściową, chorym mężem, upomina syna, wreszcie poznaje wykorzystane kobiety, dla których tworzy dom. W ten sposób staje się „matką zagubionych córek”, jednak Pan Bóg daje jeszcze więcej: powstaje zgromadzenie zakonne, którego Maria Magdalena staje się na zawsze duchową Matką. Dziś możemy zwracać się do niej jako do Matki, która wysłucha, pomoże i zaniesie nasze prośby przed tron Boży. Jest także duchową matką wielu córek i synów, którzy dzięki miłości Jezusa Ukrzyżowanego i Matki Bożej Bolesnej, urzeczywistniają pragnienie Boga: przyprowadzają dusze do Serca Chrystusa.
Wreszcie Maria Magdalena może stać się duchową matką każdego z nas, jeśli zechcemy zaprosić ją do naszego życia jako patronkę, orędowniczkę, starszą siostrę w wierze...